تاب آوری اجتماعات محلی در برابر مخاطرات محیطی (چاپ دوم)

زندگی در دوره تغییرات سریع، امکان بروز آشفتگی ها و در عین حال اجتناب ناپذیر مانند اقتصادی (جنگ، تحریم، رکود،) یا مخاطرات طبیعی (سیل، زلزله، آتشفشان و جنگل سوزی) و اجتماعی (کاستی در ظرفیت فردی و جمعی و نبود همبستگی و سرمایه اجتماعی در سکونتگاها و فعالیت ها وسازمان ها برای پاسخگویی به تغییر) را همراه دارد و می تواند سرزمین ها وسکونتگاه ها، فعالیت ها، شهروندان و دولت ها را در سطوح مختلف از محلی تا بین المللی به شدت تحت تأثیر قرار دهد؛ از این رو چالش شهروند دوره حاضر بروز واکنش های سریع و انعطاف پذیر است. در این میان زایش تفکر علمی تاب آوری یکی از ابزارهای مهم برای رودررویی با این نوع تغییرات که شکل گرفته است. معیاریست « برای دوام سیستم ها و توانایی آنها برای سازگاری با تغییرات و آشفتگی هاست، در عین حفظ روابط بین عناصر و متغیرهای معرف وضعیت سیستم است. فراتر از حوزهی اکولوژی، در حوزه های اقتصادی و اجتماعی نیز به کار می رود.