تأثیر جهانی شدن اطلاعات و ارتباطات بر موضوعات اجتماعی، بهخصوص تربیت و تربیت دینی غیرقابل انکار است. بر اساس یافتههای علمی مرتبط با موضوع، این حقیقت آشکار شده است که جهانی شدن اطلاعات و ارتباطات بهعنوان یک فرایند، سه جنبه اساسی را داراست: جنبه معرفتشناختی، جنبه روششناختی و جنبه مربوط به محتوی . جهانی شدن اطلاعات و ارتباطات با گستراندن و تسریع جریان انتقال اطلاعات، جایگاه و نقش واقعی دانش را تحت تأثیر قرارداده و نتیجتاً دانش را با اطلاعات همسنگ و هم ارزش میکند. همسنگی و برابرسازی دانش با اطلاعات، خود چالشهایی را برای فرایند تربیت دینی که به نوعی به جایگاه متمایز و متعالی دانش تکیه میزند، فراهم میسازد. در فصل اول کتاب به تأثیر برابری دانش با اطلاعات بر فرایند تربیت دینی اشاره شده است. ملاحظات روششناختی، جنبه دوم جهانی شدن ارتباطات و اطلاعات محسوب میشود. اینترنت از عناصر اصلی ملاحظات روششناختی روند جهانی شدن اطلاعات و ارتباطات است که نقش حیاتی و منحصر بهفرد را در حیطه روشهای آموزش و یادگیری ایفا میکند. رواج اینترنت، در واقع به معنای تغییر در فضاهای روششناختی سنتی است که بر فرایندهای تربیتی غلبه یافتهاند و همچنین به معنای ایجاد فضای جدید روشی؛ همچون فضای ریزوماتیک در حوزه روششناسی تربیتی است. اینترنت بهعنوان یک ریزم، چالشهایی را متوجه شیوههای سنتی و رایج تربیت دینی میسازد که در فصل دوم کتاب به آن پرداخته شده است. دیگر جنبه جهانی شدن اطلاعات و ارتباطات خلق فضاهای یادگیری ابر متنی بهجای یادگیری منحصر به متن در حوزه تربیت دینی است، که البته خود به چالشهایی در زمینه فرایند تعلیم و تربیت دینی صرفاً مبتنی بر متن مکتوب منجر خواهد شد. این موضوع نیز در فصل سوم مورد بررسی قرار میگیرد.