زندگی در دوره تغییرات سریع، امکان بروز آشفتگی‏ ها و در عین حال اجتناب ناپذیر مانند اقتصادی (جنگ، تحریم، رکود،) یا مخاطرات طبیعی (سیل، زلزله، آتشفشان و جنگل سوزی) و اجتماعی (کاستی در ظرفیت فردی و جمعی و نبود همبستگی و سرمایه اجتماعی در سکونتگاها و فعالیت‌ها وسازمان‌هابرای پاسخگویی به تغییر) را همراه دارد و می‏ تواند سرزمین­ ها وسکونتگاه­ ها، فعالیت­ ها، شهروندان‏ و دولت‌ها را در سطوح مختلف از محلی تا بین ‏المللی به شدت تحت تأثیر قرار دهد؛ از‌این‌رو چالش شهروند دوره حاضر بروز واکنش ‏های سریع و انعطاف‏ پذیر است. در این میان زایش تفکر علمی تاب‎آوری یکی از ابزارهای مهم برای رودررویی با این نوع تغییرات که شکل گرفته است. معیاریست «برای دوام سیستم ‏ها و توانایی آنها برای سازگاری با تغییرات و آشفتگی‏ هاست، در عین حفظ روابط بین عناصر و متغیرهای معرف وضعیت سیستم است. فراتر از حوزه‏ی اکولوژی، در حوزه‏ های اقتصادی و اجتماعی نیز به کار می‏ رود.